چگونه مبدل های پولی افغانستان در اطراف طالبان کار کرده اند

آنها به طور فزاینده ای تنها پیوند مالی هستند که کشور را به سایر نقاط جهان متصل می کند.

بایدن به فید فغانستان 3. 5 میلیارد دلار ذخایر یخ زده خود

منتقدین می گویند ، اما این فقط در جیب های طالبان می رود.

چگونه می توان از رسیدن پول کمک به افغانستان به تروریست ها جلوگیری کرد

کمک های بشردوستانه باید با یک سیستم نظارت مستقل مؤثر مرتبط باشد.

بانک ها به دلیل قطع شدن از سیستم مالی جهانی ، به نقطه شکستن خود سوق داده شده اند ، که دیگر قادر به انجام نقل و انتقالات بین المللی نیستند. پول به طور پیوسته از صندوق های آنها خارج می شود. هر روز ، مشتریان برای برداشت هفتگی 400 دلاری خود ، ساعت 5 بامداد به پایان می رسند ، محدودیتی که توسط طالبان برای جلوگیری از اجرای کامل در بانک ها مقرر شده است. همه بانکها به طرز چشمگیری عملکرد خود را کاهش داده اند و شعب در چند شهر بزرگ افغانستان باقی مانده است. اعتماد عمومی به بانکها برای چند دهه آینده نابود شده است.

حتی در اوج خود ، بانکها نقش محدودی در جامعه داشتند و نتوانستند مبدل ها را جایگزین کنند. در دو دهه گذشته ، مشتریان بانکی در درجه اول از مراکز شهر استقبال کرده اند. براساس اعلام بانک جهانی ، تنها حدود 15 درصد از جمعیت بزرگسالان از سال 2020 دارای حساب های بانکی بودند - و بسیاری از این افراد فقط برای دریافت حقوق خود به این حساب ها نیاز داشتند که آنها به طور کامل عقب نشینی کردند. علاوه بر این ، بانکهای افغان از زمان برخورد بحران بانکی در سال 2010 به کشور ، هنگامی که یکی از بانکهای اصلی کشور ، کابل بانک ، درگیر فعالیت های کلاهبرداری شد ، در تأمین وام بسیار محافظه کار بوده اند. در سال 2019 ، بانک جهانی از افغانستان خبر داد که نسبت 3 درصد وام به تولید ناخالص داخلی را دارد-کمترین کشورها در سطح جهان. در آن سال ، میانگین جهانی نسبت وام به تولید ناخالص داخلی 59 درصد بود. حتی جمهوری دموکراتیک درگیری درگیری کنگو نسبت به بیش از دو برابر افغانستان گزارش داد. سپس ، مانند اکنون ، مشتریان افغان به سادگی نمی توانند به وام ها وابسته باشند.

بخش بانکی افغانستان موفق به خدمت به تعداد معدودی از نخبگان شد اما نتوانست به جامعه گسترده تری وارد شود. این بخش به عملکرد قبلی دولت بستگی داشت - نه فقط می تواند پیوند با سیستم مالی بین المللی را حفظ کند ، بلکه به این دلیل است که فعالیت های مالی مرتبط با دولت (حقوق کارمندان ، پروژه های عمرانی ، مشاغل ارائه دهنده دفاتر دولتی) منبع اصلی سرمایه بودبانک ها. هنگامی که این رژیم سرنگون شد ، بنیاد بخش از پایین سقوط کرد. برعکس ، مبدل های پول از پایین به بالا عمل می کنند و خدمات مالی خود را به صورت تدریجی در جامعه توسعه می دهند. آنها همیشه در برابر مداخلات ناخواسته دولت مقاومت کرده اند.

بحران های مالی در پاکستان ، سریلانکا ، آرژانتین و جاهای دیگر فقط در چند سال گذشته به عنوان یک یادآوری فروتنانه خدمت می کنند که صرف حضور یک بخش بانکی به صداقت آن گواهی نمی دهد. در افغانستان ، بانکها از زمان تصاحب طالبان بنیانگذاری کرده اند ، در حالی که مبدل های پول سازگار شده اند و کل اقتصاد را حفظ می کنند. در حالی که حاشیه سود آنها در حال کاهش است ، بازار آنها همچنان دست نخورده باقی می ماند زیرا آنها به دنبال فرصت های مالی جدید هستند. موفقیت مداوم آنها با استقلال آنها از دولت ، توانایی نوآوری و دسترسی گسترده شبکه مالی آنها ، که در اعماق جامعه نفوذ می کند ، مرتبط است.

تاریخ به ما می آموزد که مبدل های پول افغانستان برای مسافت طولانی در اینجا هستند. در حال حاضر ، حمایت از بانکهای افغانستان برای اطمینان از دریافت پس انداز سخت درآمد خود ضروری است. در حالی که در حالت ایده آل ، این امر مستلزم دسترسی به بانک افغانستان به ذخایر کامل خود است ، حداقل ، هرگونه صندوق بانکی تجاری که در حال حاضر در خارج از کشور یخ زده است باید آزاد شود. با این حال ، این مبدل ها به جای بانک ها هستند که اطمینان حاصل می کنند که خدمات مالی در روزهای آینده در اختیار افراد غیرمجاز و مشاغل در سراسر کشور قرار می گیرند.

Nafay Choudhury یک عضو پژوهشگر آکادمی انگلیس در دانشگاه آکسفورد است. وی همچنین عضو فوق دکترا در دانشگاه تورنتو و همکار پژوهشی در انستیتوی مطالعات استراتژیک افغانستان است. توییتر: nafayc

به مکالمه بپیوندید

اظهار نظر در مورد این و سایر مقالات اخیر فقط یکی از مزایای اشتراک سیاست خارجی است.

در حال حاضر مشترک؟وارد شدن .

به مکالمه بپیوندید

هنگام عضویت در این مورد و سایر مقالات اخیر سیاست خارجی ، به گفتگو بپیوندید.

حساب شما نیست؟خروج

به مکالمه بپیوندید

لطفاً دستورالعملهای نظر ما را دنبال کنید ، در موضوع بمانید و به اعتقاد دیگران مدنی ، مودب و احترام بگذارید.